ساختار جملات دستوری ( امری)  در زبان آلمانی

Der Imperativ

جمله امری همانگونه که از نامش پیداست جهت دستور دادن یا فرمان دادن استفاده می شود. همچنین معمولا جهت رعایت نزاکت و ادب از واژه bitte به معنای لطفا در جملات امری استفاده می شود  که در ابتدا, وسط و یا انتهای جمله قرار می گیرد.

▲همچنین از جملات امری جهت هشدار دادن یا اخطار استفاده می شود که در این صورت فقط مصدر فعل بکار برده می شود و در انتهای آن علامت تعجب (!) قرار می گیرد. بعنوان مثال :
 

جملات امری در زبان آلمانی معمولا به سه حالت بیان می شوند. این سه حالت شامل نحوه بیان برای مخاطبین مختلف است که عبارتند است :

Sie شمای محترمانه

du تو ( مخاطب یک شخص)

 ihr  شمای دوستانه ( شماها - مخاطب چند شخص)

وقتیکه مخاطب برای ما شخصی ناآشناست است و یا جهت احترام گذاشتن می توانیم از ضمیر Sie محترمانه  استفاده  کنیم . در این صورت فعل  به صورت مصدری (با پایانه ی (en) ) و پس از آن ضمیرSie  بکار میرود. بعنوان مثال :

در مثال اول فعل  zuhören به معنای گوش دادن یک فعل جداشدنی
(تفکیک پذیر است ).

در این حالت چنانچه فعل باقاعده باشد پایانه ی فعل از انتهای آن حذف می شود و بدون ضمیر بکارمیرود. بعنوان مثال :

 در مثال دوم  Hör zu) ) فعل  zuhören به معنای گوش دادن یک فعل جداشدنی (تفکیک پذیر است ) لذا بخش پیشوندی به آخر جمله منتقل شده.

در این حالت چنانچه فعل باقاعده باشد فعل با پایانه آن (t) و بدون ضمیر بکار میرود. بعنوان مثال :

▲▲جهت آشنایی با استثنائات و جزئیات بیشتر به بخش ویدئوهای جامع آموزشی, آموزش کتاب منشن  مراجعه بفرمائید.

   برای مشاهده مجموعه پکیجهای مکالمه زبان آلمانی همراه با جعبه لایتنر و

همینطور استفاده از سایر منابع آموزشی مانند داستان، مقاله، کالوکیشن،

لغتنامه تصویری و ...، اپلیکیشن بامبو را نصب نمایید.